نگاهی به ورزش مغان(۱)

استعدادهای نهفته و بالقوه کثیری در پارسا باد مغان وجود دارند و این در عرصه های مختلف علمی، هنری، ورزشی سایر حوزه ها به چشم می خورد باور نمودن و تبدیل این استعدادهای بالقوه به نیرو های خلاق بالفعل حمایت بیشتر می طلبد.

ورزش مغان از آن نمونه می باشد که در سالهای گذشته و امسال نیز شاهد شکوفایی آن در عرصه های جهانی بودیم از آن جمله افشین بیابانگرد(قهرمان ارتشهای جهان وقهرمان مسابقات بین المللی جام یادگارامام درسال87)، مهدی آگاه0وزنه برداری)، وحدت وطن خواه داریوش حقی زاده وهوشنگ ابراهیم زاده(شیتوریوکاراته)افتخار آفرنیان حوزه ورزش مغان در عرصه بین المللی و جهانی بوده اند.

با سرمایه گذاری بیشتر بر روی ورزش مغان به نتایج خیره کننده ای دست یافت و این با حمایت مسئولان از ورزش دست یافتنی می باشد.

اما با اینحال متاسفانه در سالهای اخیر شاهد خصوصی سازی شامل واگذاری سالن های ورزشی به بخش خصوصی بوده ایم این گونه اقدامات و نگاه سرمایه ای به ورزش ضمن رکود ورزش یک تبعیض آشکاردرحق برخی قشرهای جامعه می باشدوهمچنین موجب گسترش شکاف طبقاتی گردیده و نابرابری اجتماعی را به دنبال دارد.

تجربه نشان داده است که اکثر قهرمانان ورزشی از قشر فقیر و محروم جامعه برخاسته اند این قشرمحروم علاوه بر استعداد ذاتی از انگیزه مضاعفی برای پیشرفت و قهرمانی برخوردارند بنابر این مساله خصوصی سازی دقیقاًومخصوصا به طرد ورزشکاران و استعدادهایی می انجامد که می توانند قهرمانان فردای این مملکت واسوه های اخلاقی برای جامعه شوند.

محرومیت قشرمحروم ازامکانات ورزشی بازتاب منفی و خطرناکی برای جامعه مغان خواهد داشت که این امردرکوتاه مدت رشد آسیبهای اجتماعی رادرپی دارد.

حتی به جد می توان مدعی شد که رشد آسیبهای اجتماعی شامل اعتیاد، ترک تحصیل حتی خودکشی درسالهای اخیربارکود ورزش مغان بی ارتباط نمی باشد

خشونت های اجتماعی دردوسال اخیردربین جوانان مغان رشدخطرناکی داشته است که حتی دوموردازآنهاکه به قتل منجرشده است نمیتوان به راحتی وسادگی آن رافراموش کرد.

برخی مسئولان شهر وباتوجه به ترکیب جمعیتی جوان مغان می توانند باانعکاس خصوصیتهای اجتماعی وواقعیت های ورزش مغان به مسئولان رده بالاازخصوصی سازی عمده ورزش مغان جلوگیری نمایند وبدین طریق ندای محرومیت جوانان وکودکان محروم وآسیب پذیرمغان رادریابند.

باشگاه هلال احمر پارساباد مغان در سالهای گذشته روزانه پذیرای چندین هزار ورزشکار از رشته ای مختلف بود اما واگذاری این سالن به بخش خصوصی به قیمت گزاف بیش از پنج میلیون ریال ضمن رکودورزش مغان به طردکودکان کثیری از جامعه ورزش انجامیدوعده ای نیزمتاثرازاین گونه مسائل ومشکلاتها دردامان انواع آسیبهای اجتماعی،گرفتارآمدند.

واگذاری این باشگاه به تنهایی در سالهای گذشته و امسال نقش ملموس در تضعیف ورزش مغان داشت. از آن جمله میتوان به سر خورده شدن مربیان بیان ورزش و حاشیه نشینی عده ای از آنها اشاره نمود.

حال باتعمیم نتیجه واگذاری این یک باشگاه به کل باشگاه های واگذاری شده در سطح شهر پارساباد مغان می توان نتیجه گرفت که بامحدودیت فضاهای تنفسی دراین شهرآینده برای جامعه جوان مغان نگران کننده ومبهم می نماید.